‘Tsjongejonge!’ Dat vindt Mustafa tot nog toe het leukste Nederlandse woord, dat hij leerde in de lessen die Marjolein de With geeft aan kleine groepen vluchtelingen, afkomstig uit AZC Leersum. Dit gebeurt in een zaaltje van ‘De Ontmoeting’, achter de lunchroom van Koek en Ei, dat de Diaconie van de Protestantse Gemeente Driebergen daarvoor ter beschikking stelt.
De Stichting Vluchtelingkansen organiseert de lessen omdat er geen aanbod is voor mensen die nog geen verblijfsstatus hebben. Ze moeten vaak heel lang wachten voordat ze meer duidelijkheid krijgen over hun toekomst. Intussen popelen ze van verlangen om de taal van het land waar ze nu wonen onder de knie te krijgen!
Van links naar rechts: Mustafa, Mehtap, Marjolein, Sarkan en Quluud.
Vier cursisten, die al halverwege de cursus ‘A0 naar A1’ zijn, vertellen waarom ze de lessen Basis Nederlands volgen:
Mustafa: “Tien maanden geleden hier gekomen. Niet spreken Nederlands. Na vier maanden beetje praten. Ik wil snel inburgeren. Nederlands spreken en met mensen praten. Bij haring eten op straat en vrijwilligerswerk doen. Snel inburgeren. Later hier werken. In Turkije werkte ik bij bank. Dat wil ik hier ook.”
Mehtap: “Ik probeer veel Nederlands te praten. Ook met mijn taalcoach en bij vrijwilligerswerk. Ik werkte in mijn land als account manager. Dat werk wil ik hier ook doen, of oude mensen verzorgen. Daarom wil ik snel beter leren praten”.
Leuke woorden die Nederlanders vaak zeggen zijn: “Wat leuk!” en “Wat jammer!”.
Sarkan vindt het woord ‘rijbaan’ grappig, dat hij vandaag in de les leerde. Hij werkte in zijn land als politieagent en basisschoolonderwijzer. Het valt hem op dat de mensen in Nederland elkaar altijd groeten. Ook mensen die elkaar niet kennen!
“Ik wil in Nederland een beroep leren. Misschien iets met zonnecollectoren. Als ik geld verdien, kan ik mijn familie helpen.”
Quluud: “Ik leer Nederlands voor mijzelf. Dan kan ik Nederlands en Nederlanders begrijpen. Later kan ik hier een beroep leren. Vandaag heb ik ook mijn eerste fietsles gehad! Dat hoort bij Nederland”
Docente Marjolein is blij met haar enthousiaste klasjes: “Het valt me op dat de cursisten onderling heel behulpzaam zijn. Tijdens de les zijn we hard bezig om samen te oefenen met de taal. En gelukkig kunnen we dan ook samen veel lachen!”
(tekst en foto: Juul Mostert)
